زمینه و هدف: اختلال هویت جنسی تمایل قوی و مستمر بیمار برای قرار گرفتن در نقش و وضعیت جنس مقابل است که اصرار بر تعلق به جنس مقابل در این اختلال همراه با نارضایتی شدید از جنسیت بیولوژیکی می باشد. در موارد مقاوم به درمان (روان درمانی فردی، سایکوآنالیز ...) عمل جراحی تغییر جنسیت از درمانهای شناخته شده این اختلال است که در ایران با فتوای امام خمینی در سال 1343 شمسی جایز شمرده شده. با توجه به تحقیقات انجام شده در زمینة بهبود اختلال بعد از عمل تغییر جنسیت غالبا بر نتایج مثبت جراحی تاکید شده است.روش بررسی: روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی مقطعی در مقیاس کوچک بوده است. نمونه مورد بررسی شامل 12 نفر (9 نفر ترنس مرد به زن و 3 نفر دیگر ترنس زن به مرد) بوده که به طور متوسط 6 سال از عمل جراحی شان سپری شده بود. پرسشنامه هایMMPI-1  (فرم کوتاه)، مقیاس (MF)MMPI-2، نقش جنسی بم و صفات جنسی بم با نظارت یک روانشناس بالینی و توسط بیماران تکمیل شد. یافته ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان می دهد که این بیماران بعد از عمل جراحی از نظر روانی-اجتماعی در وضعیت مناسبی قرار داشته و نمره کسب شده آنان در MMPI- 1 در دامنه نرمال بود. میانگین سنی آزمودنی ها 25 سال و میانگین وضعیت مالی خانوادگی آنان در حد متوسط بود. همچنین افراد مذکور در تستهای بم و مقیاس MF تطابق خوبی را با نقش و هویت جدید خود نشان دادند. مصاحبه بالینی نیمه سازمان یافته نشان داد که تمامی افراد مورد مطالعه از تصمیم خود رضایت داشته موردی از پشیمانی نیز مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد عوامل متعدد از جمله وضعیت اقتصادی، رضایت از روابط بین فردی، وجود سیستم حمایتی فعلی، شریک جنسی و رضایتمندی از زندگی جنسی، عکس العمل مناسب خانواده و امکان انجام عمل های جراحی اضافه، نقش عمده ای در تطابق بیماران با وضعیت جدید داشته است.

تطابق قابلیتی است که چشم می تواند از طریق افزایش پاور عدسی، تصویر (Image) را علیرغم جا به جایی شی (Object) در فضا در روی شبکیه نگه دارد که حاصل آن واضح دیدن اشیایی است که در فاصله نقطه دید دور چشم تا نقطه دید نزدیک واقع شده اند. نقطه دید دور چشم یا Far Point نقطه ای است که چشم بدون تطابق آن را واضح می بیند و نقطه دید نزدیک (Near Point) نقطه ای است که چشم با حداکثر تطابق تمام اشیا نزدیک تر از نقطه دور تار دیده می شوند. عملکد سیستم تطابق از طریق تغییر در قطر قدامی – خلفی عدسی چشم حاصل می شود. سیستم تطابق سیستمی انعطاف پذیر است و در مقابل خستگی مقاوم می باشد. اما آنومالی های تطابق شیوع نسبتا بالایی دارند. مطالعات مختلف، اعداد مختلفی را به دست داده اند، اما به طور کل می توان شیوعی خدود 3-2% را برای آنومالی های تطابق پذیرفت. آنومالی های تطابق، شایع ترین آنومالی های دو چشمی هستند و در کلینیک های شهری بعد از عیوب انکساری و پیرچشمی، شایع ترین علت مراجعه بیمران به چشم پزشک می باشند.

طبق اصول "اختصاصی بودن تمرین  "(Specificity)و "سازگاری های اختصاصی به نیازهای تحمیلی(SAID) " تطابقات فراوانی در داخل عضله در پاسخ به تمرین های قدرتی رخ داده که سه دسته اصلی آنها شامل: تطابق عصبی، تطابق عضلانی و تطابق متابولیک است. مقدم ترین این سازگاری های ذکر شده، تطابق عصبی است.در این مقاله، ابتدا به بحث در مورد نظریه های مختلفی که تاکنون در زمینه مکانیسم های احتمالی سازگاری عصبی ارایه شده اند، پرداخته می شود و ارتباط زمانی تطابق عصبی و عضلانی و عوامل موثر بر آنها در اشخاص سالم و بیمار، به تفصیل مورد بررسی قرار می گیرد. تشریح اصول حاکم بر تمرین های قدرتی و مضرات این تمرین ها از دیدگاه فیزیوتراپی، آخرین دست آورد این مقاله خواهد بود.

ناهنجاری های تطابق طیفی از اختلالات هستند که سبب اختلال دید به ویژه در نگاه نزدیک می شوند. تطابق کم تر از طبیعی، تطابق بیش از حد و عدم تغییرتوانایی تطابق، سه دسته عمده ناهنجاری های تطابق هستند. هدف از این مقاله مروری، شرح هریک از اختلالات تطابق و بررسی اهمیت بالینی و گزینه های درمانی آن می باشد.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در مبحث هویت های جنسی و چگونگی ساختار آن تحت سلطه هژمونی فرهنگی، جودیت باتلر از بنام ترین منتقدین پساساختارگرای فمینیست عصر حاضر است. وی در تبیین پدیداری این هویت جنسی زنانه، فرهنگ مردانه دوگانه را دخیل می پندارد و با اعمال مباحثی نظیر آلوده انگاری، سه گانه همگون جنس/جنسیت/تمایل جنسی و واپس زدگی ، در توصیف جایگاه تابع زنانه اقدام می کند. وی همچنین معتقد است در طی روند انجام عمل تکرار و تمرین، این هویت دوگانه قابل قبول و معتبر شکل می گیرد ولی امکان دگرگونی و واکنش معکوس در بستر این امر مکرر وجود دارد. نکته قابل تامل در ارتباط با این پدیده ، نگرش عمیق و دقیق در نمایشنامه های تنسی ویلیامز است که در سالهای دورتراز بیان این نظریه به شیوه ای استادانه و خلاق شخصیتهایی را ترسیم می کنند که همگی بیانگر چگونگی تشکیل هویت جنسی زنانه مطابق و یا متفاوت با نگاه جودیت باتلر هستند. این شخصیت ها نه تنها وامدار ساختار فرهنگی منطبق با نظریه باتلر هستند ، که از لایه های عنوان شده در این فرضیه فراتر رفته و گونه های متنوع تری از تشکیل هویت جنسی زنانه را به معرض نمایش می گذارند. هدف پژوهش حاضر بررسی نمایشنامه های منتخب تنسی ویلیامز در طول دوره شکوفایی این نمایشنامه نویس بزرگ قرن سیستم آمریکا از دیدگاه نظریه ساخت هویت جنسی زنانه جودیت باتلر از طریق واکاوی شخصیتهای مونث دگرجنسگرا و همجنسگرا ودر جهت نمایان ساختن کاستیهای نظریه میباشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مطالعه حاضر به بررسی ترتیب زمانی موقعیت ها در زبان فارسی می پردازد که با نام سنتی «تطابق زمان دستوری» شناخته می شود. داده های تحقیق که جملاتی از زبان فارسی معاصر گونه معیار هستند با روش تحقیق توصیفی- تحلیل و بر اساس شم زبانی نویسندگان و چند اهل زبان دیگر انتخاب شده اند. در این راستا، با به کارگیری چارچوب نظری دکلرک (1991 الف)، و معنی شناسی و کاربردشناسی حاصل از قوانین محاوره گریس (1975)، فرضیه مناسبی برای پاسخ به سوالات تطابق است، فراهم می کنیم و نشان می دهیم که موقعیت جمله پیرو در حالت بی نشان، با زمان دستوری نسبی و در حالت نشاندار با زمان دستوری مطلق بیان می شود. بررسی روابط زمان دستوری در دامنه آینده زوایای بیشتری از کاربرد نظریه زمان دستوری دکلرک را دربرمی گیرد؛ همچنین نشان می دهیم که همه قواعد حاکم بر گسترش دامنه های زمان دستوری برای گسترش زیردامنه ها نیز به کار می روند. توان توضیحی تحلیل پیشنهادی، علاوه بر نقل قول غیرمستقیم، در انواع دیگر جملات مرکب، حتی جملات ساده پی در پی قابل رویت است.

چشم انسان قادر است فواصل مختلف را به کمک یک سیستم کانونی کننده به وضوح ببیند. عدسی چشم مسول تغییر قدرت دیوپتریک کل چشم می باشد. تغییر قدرت دیوپتریک چشم را اصطلاحا تطابق گویند. حداکثر قدرت تطابقی را دامنه تطابق گویند. با افزایش سن دامنه تطابق کاهش یافته و چشم شخص دوربین می شود. این حالت را پیرچشمی گویند. در منابع مختلف، سن شروع پیرچشمی 45 سالگی است (جدول دندرس)؛ اما تجربیات کلینیکی نویسنده و دیگر همکاران نشان می دهد که بسیاری از افراد در بینایی نزدیکشان زیر سن 45 دچار مشکل شده اند. لذا در این مطالعه سعی شده تا اختلاف موجود بین یافته های منابع دیگر و جامعه تهران بررسی شود. آیا دامنه تطابق در جامعه ما با دیگر جوامع متفاوت است؟ بدین منظور دامنه تطابق 2300 زن و مرد در سنین مختلف در 13 گروه سنی در شهر تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. دامنه تطابق براساس روش PUSH-UP یا روش دندرس اندازه گیری شده است. با نزدیک کردن یک شئی مثل چارت دید نزدیک به چشم تا اولین لحظه تار شدن یک مسافت به دست می آید که عکس این فاصله دامنه تطابق می باشد. نتایج نشان می دهد که: 1) میانگین دامنه تطابق در نقاط مختلف شهر تهران تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند، 2) میانگین دامنه تطابق زن و مرد در گروههای سنی مختلف تفاوت معنی داری نشان نمی دهد، 3) میانگین دامنه تطابق در گروههای سنی 13 گانه از دامنه حاصل از جدول دندرس کمتر است و 4) سن شروع پیرچشمی در جمعیت مورد آزمایش 37 سالگی است که با سن به دست آمده از جدول دندرس (45 سالگی) متفاوت است.